3 łatwe zasady w języku polskim

Zamierzacie zacząć uczyć się polskiego lub już zaczęliście? Mamy dla was trzy dobre wiadomości:

1. W języku polskim występują tylko 3 czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły (prosty i złożony), np.

Czytałem (czas przeszły), czytam (czas teraźniejszy) i będę czytać (czas przyszły złożony), przeczytam (czas przyszły prosty).

2. Często pomijamy zaimki osobowe (ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni, one). Na przykład (w czasie teraźniejszym) Polacy nie mówią:

Ja czytam książkę. Ty czytasz książkę. On czyta książkę. Ona czyta książkę. My czytamy książkę itd.

Polacy mówią: Czytam książkę. Czytasz książkę. Czyta książkę. Czytamy książkę itd.

Rozpoznajemy, o kogo chodzi (w czasie teraźniejszym) – po końcówce czasownika:

m lub ę– pierwsza osoba liczby pojedynczej. Czytam od czytać (bezokolicznik), ale np. robię od robić (bezokolicznik).

sz – druga osoba liczby pojedynczej

ø (końcówka zerowa)– trzecia osoba liczby pojedynczej

my – pierwsza osoba liczby mnogiej

cie – druga osoba liczby mnogiej

ą – trzecia osoba liczby mnogiej

Nie potrzebujemy zaimka, by zaznaczyć, o której osobie mówimy. To i tak jest oczywiste - właśnie dzięki odpowiednim końcówkom.

3. W języku polskim nieważne jest miejsce słowa w zdaniu, bo po zmianie kolejności słów znaczenie zdania się nie zmienia, np.:

Maciek kocha Karolinę. = Karolinę kocha Maciek.  

Te dwa zdania znaczą to samo.